Auditieve variant
Muzikale hallucinaties bij "psychisch gezonde" mensen met op latere leeftijd ontstane slechthorendheid wordt wel gezien als de auditieve variant van het syndroom van Charles Bonnet (CBS). Een van de eerste beschrijvingen van een patiënt met muzikale hallucinaties en slechthorendheid dateert uit 1881. In 1990 formuleert Berios op grond van een literatuurstudie en een aantal nieuwe patiënten de veronderstelling dat de oorzaak gelegen is slechthorendheid of doofheid het auditieve brein beroofd van de gebruikelijk auditieve toevoer en vervolgens spontaan speurt in het geheugen naar prikkels om nieuwe activiteit op te wekken. De muzikale variant van CBS wordt gekenmerkt door liedjes, deuntjes, melodieën, etc. die lijken op gewone muziek.
Releasehallucinatie
Sachs (2007) noemt hallucinaties die ontstaan na verlies van visus of gehoor, releasehallucinaties. Deze hallucinaties zijn in feite pseudohallucinaties, want ze worden door de patiënt herkend als niet reëel.
Risicofactoren voor muzikale hallucinaties
Vrouwelijk geslacht, oudere leeftijd, slechthorendheid/doofheid op latere leeftijd, cerebrale aandoeningen (epilepsie, cerebrale tumor, cerebrale bloeding of infarct, meningitis, neurosyfilis), intoxicatie (alcohol, antidepressiva, aspirine, penicilline, salicylaten), psychiatrische aandoeningen (schizofrenie, schizoaffectieve stoornis, psychotische depressie, manie).
Behandeling
Eventuele verbetering van het gehoor, geruststelling.
Literatuur auditieve release hallucinaties
- Régis, E. (1881)
Des hallucinations unilaterales
L’Encéphale, 1, 43-74 - Berrios, G.E. (1990)
Musical hallucinations. A historical and clinical study
Br J Psychiatry156, 188-194 - Sacks, O. (2007)
Musicophilia Tales of music and the brain
New York: Knopf - Satoh, M., Kokubo, M., & Kuzuhara, S. (2007)
A case of idiopathic musical hallucinations with increasing repertoire
J Neurol Neurosurg Psychiatry. 2 78, 203-204
