Hulpgids

Simon Speyer is in 1922 geboren als enig kind in een Amsterdams-joodse middenstandsfamilie. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was hij drie jaar lang in Ned- Indië geïnterneerd in een Japans kamp. Na de oorlog vestigde hij zich in de Verenigde Staten als psycho-analyticus waar hij zijn tiendaagse neuropsychotherapie methode ontwikkelde, de Speyertherapie, ook bekend als Integratieve Therapie. Deze therapievorm combineert elementen uit verschillende psychotherapeutische benaderingen en richt zich op het behandelen van de gehele persoon, rekening houdend met psychologische, sociale en biologische factoren.

Kernconcepten en kenmerken 

• Integratieve benadering
  De Speyertherapie combineert verschillende therapeutische technieken en theorieën, waaronder psychoanalyse, gedragstherapie, humanistische therapie, en systeemtheorie. Het doel is om een holistische benadering te bieden die de unieke behoeften van elke cliënt aanspreekt.
• Holistische focus
  Deze therapie erkent de complexiteit van menselijke ervaring en richt zich op het behandelen van de persoon als geheel. Dit omvat aandacht voor emotionecognitieve, lichamelijke, en sociale aspecten van het individu.
• Flexibiliteit en aanpassing
  Speyertherapeuten passen hun benaderingen en technieken aan op basis van de specifieke behoeften en omstandigheden van de cliënt. Dit maakt de therapie flexibel en adaptief.
• Relatiegericht
• De therapeutische relatie wordt gezien als een essentieel onderdeel van de behandeling. Er wordt veel aandacht besteed aan het opbouwen van een sterke, ondersteunende relatie tussen de therapeut en de cliënt.
• Multidimensionale diagnostiek
  De diagnostische processen in de Speyertherapie zijn uitgebreid en multidimensionaal. Ze richten zich niet alleen op symptomen, maar ook op onderliggende oorzaken, relationele dynamieken, en contextuele factoren.
• Oplossingsgericht en betrokken
  Speyertherapie richt zich op het vinden van praktische oplossingen voor de problemen van de cliënt en stimuleert actieve betrokkenheid van de cliënt in het therapeutische proces.
• Gebruik van vreatieve en experiëntiële technieken:
  Naast traditionele gesprekstherapie kunnen Speyertherapeuten gebruik maken van creatieve en experiëntiële technieken zoals rollenspellen, visualisaties, lichaamswerk, en kunsttherapie.
  
  

Verloop

De Speyertherapie heeft een gestructureerd verloop. Er wordt een min of meer vast programma doorgewerkt, dat er op gericht is, zonder omwegen de verdrongen traumatische gevoelens en gebeurtenissen op te sporen en te activeren. Dit gebeurt in tien opeenvolgende dagen, twee weken van maandag tot en met vrijdag, in sessies van ongeveer twee uur. Door deze opzet wordt een diepgang bereikt die in andere psychotherapieën met wekelijkse sessies maar zelden gehaald wordt. De behandeling is uitsluitend individueel. Tijdens de sessie ligt de cliënt op een brede slaapbank waarbij de ogen zijn afgedekt. Eerst worden enkele oefeningen gedaan waardoor hij zich zo goed mogelijk ontspant. Via de techniek van geleide fantasie wordt hij vervolgens teruggevoerd naar situaties uit zijn jeugd. Het doel is steeds de onverwerkte ervaringen op te sporen. De rol van de therapeut bestaat vooral hieruit dat hij de cliënt helpt om de gevoelens, die hierbij opgeroepen worden, alsnog te uiten tegen zijn ouders. De verdrongen behoeften en gevoelens worden opnieuw beleefd om vervolgens te worden ontladen en bijgeplaatst in het bewustzijn. Hierdoor krijgt de cliënt inzicht in zijn gedrag.