Psychoanalyse en psychoanalytische psychotherapie
Psychoanalyse
Psychoanalyse is een psychologische theorie en vorm van therapie die ontwikkeld werd door Sigmund Freud in het begin van de 20e eeuw. Het is gebaseerd op het idee dat onbewuste processen en conflicten een grote invloed hebben op het gedrag en de emoties van een individu. Psychoanalyse richt zich voornamelijk op het verkennen van deze onbewuste patronen door middel van technieken zoals vrije associatie, droomanalyse en de interpretatie van vergeten ervaringen of gedragingen. Psychoanalyse is een therapie die gebaseerd is op een intensief therapeutisch contact. Een psychoanalyse duurt meerdere jaren. De cliënt komt vier tot vijfmaal per week voor een behandeling van drie kwartier. De cliënt (analysand) ligt op een bank, de psychotherapeut (analyticus) zit op een stoel erachter. Deze opstelling maakt het mogelijk dat de analysand zo vrij mogelijk gedachten, gevoelens en herinneringen kan laten opkomen (vrije associatie) en dat de psychoanalyticus zich in alle rust kan inleven. De psychoanalyticus zal tijdens de zittingen vooral de cliënt aan het woord laten. De analyticus leeft zich in, tracht verbanden te begrijpen en legt deze voor aan de analysand.
Psychoanalytische psychotherapie
Psychoanalytische psychotherapie (psychoanalytische therapie) is een therapeutische toepassing van de psychoanalytische theorie. Deze therapie gebruikt dezelfde basistheorieën als de psychoanalyse, maar is minder intensief, minder frequent en duurt korter (meestal een tot enkele jaren). De cliënt komt een tot tweemaal per week, voor een therapiezitting die drie kwartier duurt. Soms komt een cliënt een maal per twee weken. Hoe hoger de frequentie van de therapie, hoe meer gelegenheid er is voor het ontdekken, herkennen en begrijpen van onverwerkte en onbewuste gevoelens. Hoe lager de frequentie van de therapie, hoe meer het accent komt te liggen op het omgaan met gebeurtenissen in het dagelijks leven. Anders dan bij psychoanalyse zitten cliënt en psychotherapeut tegenover elkaar. Ook bij psychoanalytische psychotherapie is het zo dat de cliënt vertelt wat hij of zij beleefd heeft of wat bezighoudt. Een psychoanalytische psychotherapeut stelt zich actiever op dan een psychoanalyticus en kan daardoor sneller ingrijpen in de gevoelens die de therapie bij oproept.
Psychodynamische psychotherapie
Psychodynamische psychotherapie is een vorm van psychotherapie die zich richt op het verkennen van onbewuste processen die zich manifesteren in iemands gedrag en emoties. Deze therapie is gebaseerd op de principes van de psychoanalyse, oorspronkelijk ontwikkeld door Sigmund Freud, maar heeft zich in de loop van de tijd verder ontwikkeld en aangepast.is een vorm van psychotherapie die zich richt op het verkennen van onbewuste processen die zich manifesteren in iemands gedrag en emoties. Deze therapie is gebaseerd op de principes van de psychoanalyse, oorspronkelijk ontwikkeld door Sigmund Freud, maar heeft zich in de loop van de tijd verder ontwikkeld en aangepast. In essentie biedt psychodynamische psychotherapie een diepgaand en introspectief pad naar zelfontdekking en genezing, door te onderzoeken hoe onbewuste processen en vroege ervaringen huidige problemen beïnvloeden.
