DSM-5 criteria manische episode
A. Een duidelijk herkenbare periode met een abnormale en persisterend verhoogde, expansieve of prikkelbare stemming, en een abnormaal en persisterend verhoogde doelgerichte activiteit of energie, gedurende minstens één week en het grootste deel van de dag, bijna elke dag aanwezig (of elke duur wanneer opname in een ziekenhuis noodzakelijk is).
B. Tijdens de periode van de stemmingsstoornis en de toegenomen energie of activiteit zijn drie (of meer) van de volgende symptomen (vier indien de stemming alleen prikkelbaar is) significante mate aanwezig en wijken deze opvallend af van het normale gedrag:
- Opgeblazen gevoel van eigenwaarde, of grandiositeit.
- Verminderde slaapbehoefte (bijvoorbeeld voelt zich uitgerust na slechts drie uur slaap).
- Spraakzamer dan gebruikelijk of spreekdrang.
- Gedachtevlucht of de subjectieve beleving dat de gedachten gejaagd zijn.
- Verhoogde afleidbaarheid (dat wil zeggen: de aandacht wordt te gemakkelijk getrokken door onbelangrijke of niet ter zake doende externe prikkels), volgens de betrokkene zelf, of door anderen waargenomen.
- Toename van doelgerichte activiteit (ofwel sociaal, op het werk of op school ofwel seksueel) of psychomotorische agitatie (dat wil zeggen: nutteloze niet-doelgerichte activiteit).
- Zich excessief bezighouden met activiteiten waarbij een grote kans bestaat op pijnlijke gevolgen (bijvoorbeeld ongeremde koopzucht, seksuele onbezonnenheid of onbezonnen zakelijke investeringen).
C. De stemmingsstoornis is voldoende ernstig om duidelijke beperkingen in het sociale of beroepsmatige functioneren te veroorzaken, werk, of opname in een ziekenhuis noodzakelijk te maken om schade voor zichzelf of anderen te voorkomen, of er zijn psychotische kenmerken.
D. De episode kan niet worden toegeschreven aan de fysiologische effecten van een middel (zoals een drug, medicatie of een andere behandeling) of, een somatische aandoening.
N.B.: Een volledige manische episode die zich voordoet tijdens een antidepressieve behandeling (bijvoorbeeld met medicatie of elektroconvulsietherapie, lichttherapie), maar die ook, nadat de fysiologische effecten van deze behandeling zijn uitgewerkt, volledig aan de criteria voldoet, levert voldoende bewijs voor de classificatie van een manische episode en daarmee voor de bipolaire-I-stoornis.
Bron
DSM-5 - Nederlandse vertaling
American Psychiatric Association
Uitgeverij Boom
