Medicijnverslaving
Slaap- en kalmeringsmiddelen (benzodiazepinen) helpen bij onrust, angst en slaapproblemen. Sommige worden vaker gebruikt bij slaapproblemen, andere eerder bij angst en onrust. Toch werken ze allemaal op ongeveer dezelfde manier. Bij voorkeur moeten deze medicijnen niet langer dan 1 tot 2 weken achter elkaar gebruikt worden, 2 maanden moet als maximum worden beschouwd. Langdurig(er) gebruik leidt nergens toe (behalve verslaving), omdat er niets aan de onderliggende problemen wordt gedaan.
Therapeutisch gebruik van benzodiazepines leidt slechts in een kleine minderheid van de gevallen (2-10%) tot verslaving. Daarentegen komt lichamelijke afhankelijkheid (tolerantie/onthouding) bij patiënten die langdurig benzodiazepines in therapeutische doseringen gebruiken regelmatig voor. Het is belangrijk om onderscheid te maken tussen enerzijds het relatief zelden voorkomen van misbruik en verslaving aan benzodiazepines en anderzijds het regelmatig voorkomen van lichamelijke afhankelijkheid van benzodiazepines. Bij verslaving is er sprake is van dwangmatig drugzoekend gedrag, het streven naar een euforisch effect, het verlies van controle, subjectief lijden door het gebruik en/of het veronachtzamen van belangrijke sociale of beroepsmatige verplichtingen.
Literatuur
- Nkogho Mengue PG, Abdous B, Berbiche D, Preville M, Voyer P
[Impact benzodiazepine dependence on the use of health services: senior' health study]
Impact de la dependance aux benzodiazepines sur l'utilisation des services de sante : etude sur la sante des aines.
Geriatr Psychol Neuropsychiatr Vieil 11, 229-236, 2013. - Soumerai SB, Simoni-Wastila L, Singer C, Mah C, Gao X, Salzman C, Ross-Degnan D
Lack of relationship between long-term use of benzodiazepines and escalation to high dosages.
Psychiatr Serv 54, 1006-1011, 2003. - GGZ Richtlijn Stoornis in gebruik benzodiazepine
