Interpersoonlijke psychotherapie (IPT)
Wat is Interpersoonlijke psychotherapie (IPT)?
(Bron: Vereniging IPT)
IPT is een kortdurende, focale, steunende gesprekstherapie specifiek ontworpen voor de behandeling van ambulante depressieve patiënten. Naast depressie wordt IPT ook toegepast bij boulimie. IPT is opgenomen in de richtlijnen voor de behandeling van depressie en van eetstoornissen. Daarnaast worden inmiddels verschillende andere psychische stoornissen ook met IPT behandeld. IPT is gebaseerd op de gedachte dat veranderingen in het aantal of de aard van belangrijke relaties een depressie kunnen uitlokken bij mensen die daar gevoelig voor zijn. De duur van de behandeling is afhankelijk van een aantal factoren zoals duur en ernst van de depressie. De duur varieert tussen de 8 en maximaal 20 gesprekken. In de behandeling worden één of hooguit twee probleemgebieden uitgekozen om de behandeling op te richten. Bij IPT heeft dit probleem altijd te maken met recente veranderingen in relaties met belangrijke anderen. IPT is ontwikkeld door Gerald Klerman en Myrna Weissman in de VS. In een groot aantal onderzoeken is inmiddels aangetoond dat IPT werkzaam is bij de behandeling van depressie. Onderzoek naar de toepassing van een groot aantal andere stoornissen is gaande.
Theorie
IPT richt zich op actuele interpersoonlijke gebeurtenissen als oorzaak van de depressie en laat daarmee de genetische aanleg en vroegkinderlijke ervaringen buiten beschouwing. De hypothese is dat er een reciproke relatie bestaat tussen depressie en life-events. IPT richt zich op verbetering van relaties en (daarmee) de depressie.
Kenmerken
Kortdurend, focaal, steunend, interpersoonlijk en pragmatisch. De therapeut is expliciet, actief, stelt gesloten vragen en heeft een positieve houding.
Contra-indicaties (absoluut)
- bipolaire stoornis
- psychotische symptomen
- ernstige suïcidaliteit
- onvoldoende beheersing Nederlandse taal
- zwakbegaafdheid
- misbruik alcohol en/of drugs
Contra-indicaties (relatief)
- borderline of antisociale persoonlijkheidsstoornis
- chronische depressie en/of dysthymie
- (zeer) klein sociaal netwerk
- onvermogen aangaan werkrelatie
Toepassingen
Er wordt een scala aan aandoeningen genoemd in de literatuur, maar de voornaamste toepassing is een depressie.
Werkwijze
De therapie begint met het vestigen van een werkrelatie, vervolgens wordt een diagnose gesteld en dan wordt gestart met psycho-educatie. Hierna wordt het "medisch model" geïntroduceerd, d.w.z. "je hebt een ziekte en daar kun je niets aan doen". De volgende stappen zijn de "Interpersoonlijke inventarisatie", het leggen van een relatie tussen klachten en interpersoonlijke gebeurtenis, het afspreken van een focus en tenslotte het vaststellen van een behandelcontract.
Er zij 4 opties voor de keuze van het focus: rouw, interpersoonlijk conflict, interpersoonlijke rolverandering en interpersoonlijk tekort.
Boeken
Klik hier
Beroepsvereniging
